Gistermiddag was het prachtig weer. Vrienden van ons kwamen gezellig op de koffie. We zaten allemaal lekker in de tuin, honden erbij. Pebbles begint zich bij visite altijd danig uit te sloven. Constant met stukken schors slepen, apporteren in de hoop dat ze iemand vindt die het weggooit, waar we bij schors al helemaal niet aan beginnen. Op een gegeven moment heb ik haar naar binnen gedaan, omdat ze het op begon te eten en dat kunnen we al helemaal niet gebruiken.
De visite ging weer huiswaarts. In de tussentijd had Pebbles snel nog even een kuiken van Chat O gejat en haastig opgegeten. Ze had haar eigen maaltijd al gehad en zat dus flink vol. Tot ze begon te braken. Nu doen ze dat hier wel vaker en meestal eet de desbetreffende hond zijn/haar maaltje opnieuw op en gaat het altijd goed. Toen ze hem weer op braakte heb ik de resten weggegooid met de conclusie dat haar maaltijd niet goed bekomen was. Normaal gesproken blijft het bij een à twee keer braken, maar Pebbles was duidelijk niet lekker. Tegen het slapen gaan leek ze aanvankelijk rustig en durfde ik haar rustig naar haar slaap plaats te laten gaan. 's Morgens vroeg echter bleek dat ze opnieuw gebraakt had. De dag ervoor had ze geen ontlasting gehad. Ik was er niet gerust op en was bang voor obstructie in de maag of darmen. Ze oogde daarbij totaal niet lekker dus is Eric met haar naar de dierenarts gegaan. Zijn conclusie was: geen obstructie. Ze kreeg een anti braak middel en ieder uur moesten we vocht toedienen. Indien ze bleef braken moesten we terug komen. Het braken bleef uit en ik diende de hele ochtend/middag vocht toe. Pebbles wilde uit eigen beweging alweer drinken en toch gleed ze verder onderuit. Ze trok een bolle rug wat wees op pijn (ik dacht maag/buik streek). Haar ademhaling wees ook op pijn; deze was kreunend/steunend. Daarnaast constateerde ik dat haar temperatuur aan het dalen was. 's Morgens had ik deze gemeten en gaf hij 36,7 graden aan. Erg laag, maar omdat mijn thermometer kuren vertoonde dacht ik dat deze niet betrouwbaar was. Eric vermoedde dat ze extra vocht toegediend moest krijgen. Hup, wederom naar de dierenarts met Pebbles. Dit keer op een andere locatie met een andere arts. Zij schrok ontzettend bij het zien van Pebbles. Ze kon nauwelijks meer op haar achterpoten staan. Samen met dierenarts even het verloop doorgesproken dat Pebbles begon met spugen na het eten van een kuiken van de kat. Ze keek verschrikt. Wij haar nog gerust stellen dat ze rauw gewend is, dus dat dát eigenlijk geen probleem mag zijn. 'Je geeft haar toch geen botten hè?' vroeg ze. 'Jawel, gisteren heeft ze nog kippen nekken met spiervlees en orgaan gegeten', was mijn antwoord. Ze zei vervolgens niks, maar die blik hè? Je zag gewoon dat ze het onverantwoord vond, zoals zoveel reguliere dierenartsen tegen het voeren van rauw zijn, maar goed, we spraken af dat ze Pebbles haar bloed ging onderzoeken, een buik foto maken en ze ging aan het infuus. De temperatuur werd nogmaals gemeten en deze gaf 35,2 graden aan. Dit is echt veel te laag. Na anderhalf uur kregen we telefoon. Pebbles had een te laag natrium gehalte, te weinig glucose en in haar darmen zat een 'bank met vaste ontlasting'. Via het infuus hebben ze het natrium en glucose tekort op peil gebracht, zelfs wat teveel, maar dat zou geen problemen geven. Voor de ontlasting hebben ze een laxerend middel gegeven. We hadden de keuze om Pebbles de komende nacht in de praktijk te laten. Er zou dan één keer iemand bij haar kijken vannacht. Ze zou van het infuus afgehaald worden. De andere optie was dat wij haar op zouden halen en ze de nacht bij ons door zou brengen en indien nodig gaat ze morgen ochtend in de praktijk weer aan het infuus, vooraf worden eerst de waardes gecontroleerd. We kozen voor de laatste optie. Voor herstel (weet ik uit ervaring) doet een hond dat het beste in zijn eigen omgeving met vertrouwde mensen om zich heen. Toen Eric haar op ging halen heeft hij nog met de dierenarts uitgebreid gesproken. Uit de röntgen foto bleek dat Pebbles anderhalf jaar geleden niet op één plek in de wervels verlamd is geraakt (zoals onderzoeken destijds uitwezen), maar op drie plaatsen! De dierenarts stond versteld dat ze nog überhaupt kon lopen. Als zij Pebbles indertijd zou hebben behandeld, dan had ze haar opgegeven... De zogenoemde 'bank van ontlasting' is waarschijnlijk ontstaan, omdat Pebbles niet meer zo optimaal beweegt en loopt als mijn gezonde honden. Ik heb met Eric de afgelopen dagen nog doorgenomen voor wat betreft de voeding. Zaterdag at Pebbles een halve parelhoen karkas met spiervlees en hart. Het karkas sla ik bij haar helemaal tot moes met een hamer, omdat ze als een idioot schrokt en ik echt bang ben bij haar dat ze in de problemen komt met het doorslikken van grove stukken vlees bot. De dag erna had ze geiten yoghurt met gepureerd fruit gehad. Gisteren kippen nekken met wat kuikens en beetje pens. Geen rare dingen en ook allemaal dingen die normaal prima verteerd worden. Natrium en glucose bevinden zich ook in vlees/organen. Ik dien zelf een keer per week zeewier aan de maaltijd toe, af en toe gepureerde bio zuurkool, buiten de noten-, pittenmix, de rauwe honing, stuifmeelkorrels. Ik geef altijd goed bevleesde botten en daarbij iedere dag spiervlees en orgaan enz., enz... echt alles laat je op zo'n moment de revue passeren om te kijken voor jezelf of je het goed hebt gedaan. Ik zei tegen Eric dat ik me niet voor kon stellen dat het tekort aan natrium en glucose op de vers voeding afgeschoven kon worden. En dat bleek; de dierenarts gaf aan dat het te kort aan natrium en glucose niet door de voeding kwam, maar enkel en alleen omdat ze alles, letterlijk alles uitgespogen had. Zo snel kan het gaan; gisterochtend zei ik hier thuis nog dat ik Pebbles lekker op gewicht had gekregen (ze is ontiegelijk druk, altijd in beweging en door het vele verbruik krijg ik haar lastig op gewicht), vandaag zie je haar ruggengraat door haar velletje heen steken. Daarnaast zit ik vreselijk in de rats, omdat de familie van Pebbles niet oud lijkt te worden. Haar moeder overleed op 9 jarige leeftijd, oorzaak: onbekend. De fokker heeft geen sectie laten verrichten. Een tante van Pebbles is op 7 jarige leeftijd plotseling overleden, oorzaak:onbekend, ook hier heeft de eigenaresse heeft geen sectie laten verrichten. Een half broer van Pebbles is vorig jaar op 5 jarige leeftijd binnen een week tijd vrijwel onverwacht overleden. De eigenaresse heeft sectie laten verrichten; diabetes. Mijn god, vanmiddag dacht ik echt dat mijn meisje er tussenuit zou knijpen. Helpen jullie mee duimen dat het goed komt met mijn kleine schat?
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Hier blaffen wij
Wij zijn een uit Roemenië afkomstige schoonheid en een temperamentvolle Spaanse Categoriën
All
|