Het niet optimaal verteren van vlees botten na epilepsie.
Eind november jl. verraste Alvará (op dat moment 6 jaar en 4 maanden oud) ons met haar eerste epileptische aanval. Ze kreeg deze zo'n 12 uur na het eten van paarden spiervlees die ze als onderdeel van haar maaltijd had gehad op de voorgaande dag. We herkenden de symptomen direct, omdat haar wijlen dochter Maxime ook aan epilepsie leed en ook zij kreeg toevallen na het eten van paarden spiervlees al begon het bij haar op een zeer jonge leeftijd. Eenmaal van de schrik bekomen heb ik direct actie ondernomen. Alvará mag naast het paardenvlees geen granen en geen gluten hebben. Vuile pens en boekmaag zijn dan ook direct van haar menu geschrapt. Verder mag ze gewoon alle vlees soorten eten waar ze goed op reageert en ze mag haar extra's bij de maaltijden hebben zoals bijvoorbeeld wat magere kwark, rauwe honing, een pitten mix, noten, biologische groenten mix enz. Bij alles wat ik geef check ik vooraf of de producten vrij zijn van gluten. Ik moet voorzichtig zijn bij het eventueel geven van verse kruiden, omdat sommige kruiden een trigger voor epilepsie kunnen zijn. Maak je gebruik van een vis olie neem er dan één die gezuiverd is en zo min mogelijk aan toevoegingen bevat (toevoegingen dienen te voorkomen dat de olie ranzig wordt). Zo heb ik een wilde zalm olie waar vitamine E en een rozemarijn extract aan toegevoegd is. Deze is voor Alvará ongeschikt. Rozemarijn kan namelijk een trigger zijn voor epilepsie. Let daar dus vooraf goed op als je iets koopt. Er zijn honden die een toeval krijgen op sterke geuren van bijvoorbeeld schoonmaak middelen of honden shampoo, maar daar heeft Alvará tot op heden geen last van. Nu was ik Alvará nagenoeg nooit, maar mocht het nodig zijn dan maak ik gebruik van verdunde Marseille zeep (ongeparfumeerd). Deze is in gebruik heel erg mild. Verder wordt Alvará niet meer gevaccineerd, ze krijgt geen reguliere ontwormingskuren en ik gebruik geen reguliere anti vlo en teek bestrijding bij haar. Dit om een verergering van epilepsie te voorkomen.
Omdat Alvará tot nu toe maar één toeval heeft gehad krijgt ze geen reguliere medicatie. Dit is pas nodig als er sprake is van meerdere toevallen die elkaar in korte tijd opvolgen. Ik ben kort na haar eerste toeval een eet dagboek van Alvará en al mijn andere honden en katten bij gaan houden. Op het moment dat het misgaat kun je aan de hand van het dagboek exact zien in hoeverre voeding er iets mee te maken heeft. In mijn geval was het goed dat ik ben gaan noteren, want meteen in de eerste week na de toeval van Alvará bleek dat ze haar rauwe vlees botten niet meer optimaal verteerde. Regelmatig kwam ik bot fragmenten in haar ontlasting tegen. Aan de hand van het dagboek kon ik precies zien op welke vlees botten het mis ging. Het waren in haar geval met name de vlees botten van wild. Aan de ene kant logisch, want wild bevat veel hardere vlees botten dan de vlees botten van bio industrie dieren. Dus als de weerstand minder is, met een slechte vertering als gevolg daarvan dan geef je in eerste instantie geen dragende delen van kleine zoogdieren meer en ga je terug naar de 'beginners' vlees botten zoals kip karkas, tam konijn karkas of kwartel (vergeet niet bij een intacte kwartel of ander gevogelte vooraf de maag verwijderen en de krop controleren op granen). In het geval van Alvará kwam het erop neer dat ze niet gek veel meer aan variatie zou hebben in haar vlees botten. Ik voer veel wild en biologisch, maar juist deze diersoorten bevatten veel meer calcium. De vraag die toen onmiddellijk in me op kwam was hoe ik daarmee door kon gaan zonder Alvará in al te grote problemen te brengen? Want laten we wel wezen; ik zit natuurlijk niet op een afschuwelijke darm perforatie van mijn lieverd te wachten.
Allereerst ben ik begonnen met al haar vlees botten vooraf plat te slaan. De hele zachte vlees botten knipte ik in hele kleine stukjes voordat ik ze gaf. Het is natuurlijk niet ideaal voor haar gebit, maar daar maak ik me voor nu even niet al te druk over. Desnoods poets ik haar tanden even met een tanden borstel (zonder een honden tandpasta, want ik wil niet dat ze ongewenste toevoegingen binnen krijgt) of krab ik eventueel tandsteen wel weg. Alvará krijgt op dit moment dagelijks een beetje probiotica poeder van Solgar over haar voeding. Dit geeft een ondersteunde werking aan de darmflora. Dit doe ik veertien dagen lang, daarna wil ik overgaan op een onderhoud dosering van zo'n twee à drie keer per week (deze mag op lange termijn ingezet worden). Om Alvará haar stofwisseling te optimaliseren ben ik begonnen met dagelijks een halve capsule vitamine B-complex te geven. Het spijsvertering stelsel is een groot onderdeel van de stofwisseling. Op het moment dat het spijsvertering stelsel stagneert, dan heeft dat direct invloed op tal van andere lichaamsfuncties waar de stofwisseling voor verantwoordelijk is.
Van de vitamine B capsule gebruik ik alleen de inhoud, de capsule zelf gooi ik na gebruik weg, omdat ik niet wil dat Alvará onnodige toevoegingen binnen krijgt. Let er bij aanschaf op dat hoe goedkoper een supplement is, des te groter de kans is op toevoegingen in het product zelf. De vitamine B heeft tevens een gunstige invloed op haar stofwisseling. Na een kleine week zag ik al meteen resultaat; ik kom nu al vrijwel geen bot fragmenten meer tegen. Ook niet als ik een onbewerkte, intacte kwartel voer. Als ik wild onderdelen geef dan sla ik deze vooraf goed plat. Ik durf het in dit stadium nog niet aan om deze onbewerkt aan te bieden. Na zo'n dag geef ik de volgende dag een maaltijd waarin ik een zacht vlees bot gebruik, bijvoorbeeld een vette vis met een klein duifje. Deze kan ik inmiddels weer zonder problemen en onbewerkt geven. Als ik tam konijn voer en ik geef bijvoorbeeld een rugstuk met ribben dan sla ik uit voorzorg de rug vooraf toch nog even plat (zekerheid voor alles). De ribben niet, omdat deze uitermate zacht zijn en ik daar niks van terug vind in de ontlasting. Toen dat nog niet het geval was knipte ik ook deze helemaal fijn. Ik wissel dus harde vlees botten af met zachte vlees botten. Tevens zorg ik er bij iedere maaltijd voor dat er ruw vezels bij zitten. Dit kan bijvoorbeeld vacht van een konijn zijn of veren van gevogelte. Als de maaltijd zelf geen prooi onderdeel bevat met vacht of veren dan voeg ik deze zelf toe. Zo kun je bijvoorbeeld konijnen oor toevoegen (bij een kleine hond volstaat een half oor op een dag maaltijd -dit om even aan te geven dat het maar om kleine hoeveelheden per maaltijd betreft zodat je niet teveel geeft-). Zelf heb ik onlangs stukken vacht van een reeën kop gedroogd die overbleven waren. Deze kan ik ideaal gebruiken om de maaltijden van Alvará mee aan te vullen. Nu Alvará problemen heeft met haar vertering zie ik dat de ruw vezels prima werk verrichten; de ontlasting wordt keurig ingepakt met behulp van deze vezels.
Zoals ik eerder al vertelde zie ik aan het eet dagboek precies wat Alvará op welke dag gegeten heeft en aan de hand daarvan zie ik hoe de ontlasting er daarna uitziet. In het geval van Alvará zie ik de overblijfselen van de desbetreffende maaltijd meestal twee dagen later pas, maar er zijn honden die sneller verteren en dan zie je de volgende dag het resultaat al . De ontlasting neem ik dagelijks in een plastic zakje mee naar huis en vervolgens controleer ik deze door hem tussen mijn vingers even fijn te pulveren. Gewoon de ontlasting in het zakje laten zitten (tenzij je het grondiger moet controleren) en uiteraard met gebruik van wegwerp handschoenen is het vervelende klusje zo geklaard. Het werkt snel en hygiënisch (na afloop wel je handen goed wassen!) en het geeft je direct inzicht en geloof me, je bent als een kind zo blij als je ziet dat de vlees botten weer goed verteerd worden.
Je ziet dat als er gezondheid problemen ontstaan dat het nog steeds mogelijk is om met de nodige aanpassingen rauw te blijven voeren. Ik ben in het geval van Alvará nog niet zo heel lang bezig en heb nog niet eerder een dusdanig vertering probleem meegemaakt bij mijn honden. Het is wel een enorme uitdaging om Alvará zo gezond mogelijk te blijven voeren. Ik zal de vorderingen of tegenslagen en de eventuele aanpassingen daarop bijhouden, zodat dit wellicht een bruikbare documentatie wordt. Houdt er wel rekening mee dat geen enkele hond hetzelfde is en dat individuele aanpassingen noodzakelijk kunnen zijn voor jouw hond. Neem bij twijfels over de gezondheid van je dier altijd contact op met een (holistisch) dierenarts.
Eind november jl. verraste Alvará (op dat moment 6 jaar en 4 maanden oud) ons met haar eerste epileptische aanval. Ze kreeg deze zo'n 12 uur na het eten van paarden spiervlees die ze als onderdeel van haar maaltijd had gehad op de voorgaande dag. We herkenden de symptomen direct, omdat haar wijlen dochter Maxime ook aan epilepsie leed en ook zij kreeg toevallen na het eten van paarden spiervlees al begon het bij haar op een zeer jonge leeftijd. Eenmaal van de schrik bekomen heb ik direct actie ondernomen. Alvará mag naast het paardenvlees geen granen en geen gluten hebben. Vuile pens en boekmaag zijn dan ook direct van haar menu geschrapt. Verder mag ze gewoon alle vlees soorten eten waar ze goed op reageert en ze mag haar extra's bij de maaltijden hebben zoals bijvoorbeeld wat magere kwark, rauwe honing, een pitten mix, noten, biologische groenten mix enz. Bij alles wat ik geef check ik vooraf of de producten vrij zijn van gluten. Ik moet voorzichtig zijn bij het eventueel geven van verse kruiden, omdat sommige kruiden een trigger voor epilepsie kunnen zijn. Maak je gebruik van een vis olie neem er dan één die gezuiverd is en zo min mogelijk aan toevoegingen bevat (toevoegingen dienen te voorkomen dat de olie ranzig wordt). Zo heb ik een wilde zalm olie waar vitamine E en een rozemarijn extract aan toegevoegd is. Deze is voor Alvará ongeschikt. Rozemarijn kan namelijk een trigger zijn voor epilepsie. Let daar dus vooraf goed op als je iets koopt. Er zijn honden die een toeval krijgen op sterke geuren van bijvoorbeeld schoonmaak middelen of honden shampoo, maar daar heeft Alvará tot op heden geen last van. Nu was ik Alvará nagenoeg nooit, maar mocht het nodig zijn dan maak ik gebruik van verdunde Marseille zeep (ongeparfumeerd). Deze is in gebruik heel erg mild. Verder wordt Alvará niet meer gevaccineerd, ze krijgt geen reguliere ontwormingskuren en ik gebruik geen reguliere anti vlo en teek bestrijding bij haar. Dit om een verergering van epilepsie te voorkomen.
Omdat Alvará tot nu toe maar één toeval heeft gehad krijgt ze geen reguliere medicatie. Dit is pas nodig als er sprake is van meerdere toevallen die elkaar in korte tijd opvolgen. Ik ben kort na haar eerste toeval een eet dagboek van Alvará en al mijn andere honden en katten bij gaan houden. Op het moment dat het misgaat kun je aan de hand van het dagboek exact zien in hoeverre voeding er iets mee te maken heeft. In mijn geval was het goed dat ik ben gaan noteren, want meteen in de eerste week na de toeval van Alvará bleek dat ze haar rauwe vlees botten niet meer optimaal verteerde. Regelmatig kwam ik bot fragmenten in haar ontlasting tegen. Aan de hand van het dagboek kon ik precies zien op welke vlees botten het mis ging. Het waren in haar geval met name de vlees botten van wild. Aan de ene kant logisch, want wild bevat veel hardere vlees botten dan de vlees botten van bio industrie dieren. Dus als de weerstand minder is, met een slechte vertering als gevolg daarvan dan geef je in eerste instantie geen dragende delen van kleine zoogdieren meer en ga je terug naar de 'beginners' vlees botten zoals kip karkas, tam konijn karkas of kwartel (vergeet niet bij een intacte kwartel of ander gevogelte vooraf de maag verwijderen en de krop controleren op granen). In het geval van Alvará kwam het erop neer dat ze niet gek veel meer aan variatie zou hebben in haar vlees botten. Ik voer veel wild en biologisch, maar juist deze diersoorten bevatten veel meer calcium. De vraag die toen onmiddellijk in me op kwam was hoe ik daarmee door kon gaan zonder Alvará in al te grote problemen te brengen? Want laten we wel wezen; ik zit natuurlijk niet op een afschuwelijke darm perforatie van mijn lieverd te wachten.
Allereerst ben ik begonnen met al haar vlees botten vooraf plat te slaan. De hele zachte vlees botten knipte ik in hele kleine stukjes voordat ik ze gaf. Het is natuurlijk niet ideaal voor haar gebit, maar daar maak ik me voor nu even niet al te druk over. Desnoods poets ik haar tanden even met een tanden borstel (zonder een honden tandpasta, want ik wil niet dat ze ongewenste toevoegingen binnen krijgt) of krab ik eventueel tandsteen wel weg. Alvará krijgt op dit moment dagelijks een beetje probiotica poeder van Solgar over haar voeding. Dit geeft een ondersteunde werking aan de darmflora. Dit doe ik veertien dagen lang, daarna wil ik overgaan op een onderhoud dosering van zo'n twee à drie keer per week (deze mag op lange termijn ingezet worden). Om Alvará haar stofwisseling te optimaliseren ben ik begonnen met dagelijks een halve capsule vitamine B-complex te geven. Het spijsvertering stelsel is een groot onderdeel van de stofwisseling. Op het moment dat het spijsvertering stelsel stagneert, dan heeft dat direct invloed op tal van andere lichaamsfuncties waar de stofwisseling voor verantwoordelijk is.
Van de vitamine B capsule gebruik ik alleen de inhoud, de capsule zelf gooi ik na gebruik weg, omdat ik niet wil dat Alvará onnodige toevoegingen binnen krijgt. Let er bij aanschaf op dat hoe goedkoper een supplement is, des te groter de kans is op toevoegingen in het product zelf. De vitamine B heeft tevens een gunstige invloed op haar stofwisseling. Na een kleine week zag ik al meteen resultaat; ik kom nu al vrijwel geen bot fragmenten meer tegen. Ook niet als ik een onbewerkte, intacte kwartel voer. Als ik wild onderdelen geef dan sla ik deze vooraf goed plat. Ik durf het in dit stadium nog niet aan om deze onbewerkt aan te bieden. Na zo'n dag geef ik de volgende dag een maaltijd waarin ik een zacht vlees bot gebruik, bijvoorbeeld een vette vis met een klein duifje. Deze kan ik inmiddels weer zonder problemen en onbewerkt geven. Als ik tam konijn voer en ik geef bijvoorbeeld een rugstuk met ribben dan sla ik uit voorzorg de rug vooraf toch nog even plat (zekerheid voor alles). De ribben niet, omdat deze uitermate zacht zijn en ik daar niks van terug vind in de ontlasting. Toen dat nog niet het geval was knipte ik ook deze helemaal fijn. Ik wissel dus harde vlees botten af met zachte vlees botten. Tevens zorg ik er bij iedere maaltijd voor dat er ruw vezels bij zitten. Dit kan bijvoorbeeld vacht van een konijn zijn of veren van gevogelte. Als de maaltijd zelf geen prooi onderdeel bevat met vacht of veren dan voeg ik deze zelf toe. Zo kun je bijvoorbeeld konijnen oor toevoegen (bij een kleine hond volstaat een half oor op een dag maaltijd -dit om even aan te geven dat het maar om kleine hoeveelheden per maaltijd betreft zodat je niet teveel geeft-). Zelf heb ik onlangs stukken vacht van een reeën kop gedroogd die overbleven waren. Deze kan ik ideaal gebruiken om de maaltijden van Alvará mee aan te vullen. Nu Alvará problemen heeft met haar vertering zie ik dat de ruw vezels prima werk verrichten; de ontlasting wordt keurig ingepakt met behulp van deze vezels.
Zoals ik eerder al vertelde zie ik aan het eet dagboek precies wat Alvará op welke dag gegeten heeft en aan de hand daarvan zie ik hoe de ontlasting er daarna uitziet. In het geval van Alvará zie ik de overblijfselen van de desbetreffende maaltijd meestal twee dagen later pas, maar er zijn honden die sneller verteren en dan zie je de volgende dag het resultaat al . De ontlasting neem ik dagelijks in een plastic zakje mee naar huis en vervolgens controleer ik deze door hem tussen mijn vingers even fijn te pulveren. Gewoon de ontlasting in het zakje laten zitten (tenzij je het grondiger moet controleren) en uiteraard met gebruik van wegwerp handschoenen is het vervelende klusje zo geklaard. Het werkt snel en hygiënisch (na afloop wel je handen goed wassen!) en het geeft je direct inzicht en geloof me, je bent als een kind zo blij als je ziet dat de vlees botten weer goed verteerd worden.
Je ziet dat als er gezondheid problemen ontstaan dat het nog steeds mogelijk is om met de nodige aanpassingen rauw te blijven voeren. Ik ben in het geval van Alvará nog niet zo heel lang bezig en heb nog niet eerder een dusdanig vertering probleem meegemaakt bij mijn honden. Het is wel een enorme uitdaging om Alvará zo gezond mogelijk te blijven voeren. Ik zal de vorderingen of tegenslagen en de eventuele aanpassingen daarop bijhouden, zodat dit wellicht een bruikbare documentatie wordt. Houdt er wel rekening mee dat geen enkele hond hetzelfde is en dat individuele aanpassingen noodzakelijk kunnen zijn voor jouw hond. Neem bij twijfels over de gezondheid van je dier altijd contact op met een (holistisch) dierenarts.
Alvará is een dwergteckel met een eind gewicht van 5,5 kg.
Onverteerde bot fragmenten na het eten van een wilde eenden bout.
De fragmenten zijn 1 tot 1,5 cm. groot.
De fragmenten zijn 1 tot 1,5 cm. groot.
© Daily Dachsie & Dog Journal 2007/2021