Inmiddels zijn we al heel wat jaren verder met onze lieve groep teckels. Na het overlijden van Maxime, Lucky, Jubilee en Kaatje is het een stuk stiller geworden in huis. Yazz is nu onze oudste en is in augustus veertien jaar oud geworden. She's still going strong, deze krasse oude dame. Ze heeft een enorm gevoel voor humor en ik moet zo ontzettend vaak om haar lachen, maar het ouder worden brengt ook de nodige zorgen met zich mee. Ze heeft een vergroot hart. Daardoor heeft ze meer druk tegen haar longen wat resulteert in kuchen. Bij een hoge luchtvochtigheid heeft ze meer klachten dan normaal het geval is. Ze loopt nog gezellig mee op aangepaste rondes buiten. Soms heeft ze totaal geen zin in lopen en halfweg kan ze ineens stil gaan staan om gauw de afslag naar huis te willen pakken. Ze is lief, soms erg druk aanwezig. Eigenlijk altijd blij en die blijdschap uit ze in blaffen. Ook tijdens het wandelen. Eén op één aandacht vind ze fantastisch dus loop ik met grote regelmaat even met haar alleen, juist ook omdat ze dan veel beter meeloopt. In december 2016 heeft Yazz een baarmoeder ontsteking gehad. Na verwijdering is ze gelukkig weer helemaal herstelt. Haar gedragingen wat dominantie betreft zijn nadien toegenomen, maar het is niet dusdanig dat onze andere teckels erg van haar onder de indruk zijn. Ik ben een tijdje geleden overgegaan naar kant en klare rauwe voedingen in plaats van zelf samenstellen. Ik merk bij mijn oude en zieke teckels dat ze problemen ondervonden met verteren. Vandaar dus fijngemalen voedingen, maar nog steeds alles rauw. Afwisselen qua merken rauwe voedingen gaat haar niet meer zo goed af. Haar ontlasting wordt er slap van. Daarom gebruik ik nu een aantal kwalitatief hoogstaande merken waar ze goed op reageert. Ik ondersteun haar voedingen met probiotica en eventueel met psylium husk vezels. Verder is het een meisje wat na iedere maaltijd even met me moet knuffelen (omdat ze zo heerlijk gegeten heeft) en kan ze me eindeloos in de gaten kan houden. Ik ben nog steeds iedere dag stapelgek op haar. Juni 2018, Yazz wandelend tijdens een ondergaande zon. Lekker stil staan en genietend van alles wat er om haar heen gebeurd. Alvará is inmiddels twaalf jaar oud en een lieve speelse teckel. Samen met Eranthe wil ze nog wel eens even lekker hollen. Alvará lijdt aan epilepsie. Voorheen mocht ze altijd met ons mee naar het werk, maar ze kreeg veel aandacht wat weer voor teveel aan prikkels zorgde met als gevolg een toeval. Ze wordt sinds enige tijd ondersteund met CBD olie en daar heeft ze veel baat bij. Had ze normaal eens in de zeven maanden een toeval, nu is ze al een jaar vrij van toevallen (afkloppen natuurlijk!) Ik moet uitkijken met bepaalde vleessoorten. Eend en paard geven toevallen. Wild konijn kan haar maag niet verdragen. Verder krijgt ze geen granen en gluten en wordt ze niet gevaccineerd. Alle andere vleessoorten verdraagt ze goed. Ook Alvará krijgt (net als alle anderen) rauwe voeding en draagt hele aria's voor als ik niet snel genoeg ben met het uitdelen van het eten. Verder moet ik uitkijken met verf luchten en middelen die citronella bevatten omdat deze ook toevallen uitlokken. Wandelen vindt ze nog steeds heerlijk. Dan gaat hup dat neusje over de grond en ze snuffelt de hele route door en kijkt alleen maar op als ik de aandacht van haar vraag of een stukje gedroogd vlees uitdeel. Ze heeft een uitzonderlijk zacht karakter en vindt iedereen en alles lief. Alvará op leeftijd van twaalf jaar. Aiyana is momenteel een zorgenkindje. Ze is nu dertien jaar en sinds een aantal jaren heeft Aiyana last van een kaak myositis. Dit is een auto immuunziekte waarbij de spieren ontstoken raken en aantasten. Lange tijd geleden is tijdens het eten de kaak van Aiyana 'op slot geslagen'. Een erg pijnlijke ervaring die na een paar minuten weer beter ging. Dit was in feite de aanvang van deze progressieve aandoening. Omdat ze sinds kort veel struikelde en tegen dingen opliep (progressies van de aandoening) zijn we extra suppletie in gaan zetten. Ze krijgt ter ondersteuning o.a. biologische bosbessen poeder (bevat anti oxidanten, bevorderd zicht en wordt natuurlijk in kleine hoeveelheden gegeven omdat deze sterk geconcentreerd is), kurkuma (werkt ontstekingsremmend) en gezuiverde visolie. Ze heeft een lange tijd dagelijks CBD olie gehad. Inmiddels zien we in vlagen dat het minder gaat (inherent aan deze aandoening) en daarom krijgt ze pijnstilling. Zelfs met pijnstilling zien we dat ze steeds vaker mindere dagen heeft. Ze krijgt haar kaken niet meer goed open met geeuwen en eten. Rauw fijngemalen voedsel wordt met veel vocht aangeboden, zodat het als het ware een papje is. Ze ligt met een slechte dag ongemakkelijk in haar mand, wil niet wandelen en komt je bij thuiskomst niet begroeten. Het duurt niet lang meer voordat we afscheid moeten gaan nemen van deze lieve, zachtaardige schat. Aiyana links met Yazz rechts. Twee dikke vriendinnen. Net als Aiyana is ook Pebbles van bijna dertien jaar een zorgenkind. Pebbles raakte in 2009 verlamd. Haar herstel verliep niet zo voorspoedig als bij die van Yazz en sinds een kleine twee jaar ondervindt Pebbles progressies van haar oude hernia. Dit uit zich in het kromtrekken van haar rug (ze staat dan in een U vorm). Met pijnstilling en flink wat rust trekt het na een paar dagen wel weer goed. De pest is echter dat een deel van haar darm verlamd is. Op het moment dat Pebbles een teveel aan calcium via haar voeding binnen krijgt, dan raakt ze verstopt omdat haar darmperistaltiek niet werkt zoals bij een gezonde hond. In februari van dit jaar waren de klachten zo erg dat ze op het randje van de dood heeft gelegen. Met de goede zorgen van onze dierenarts en een heleboel wilskracht van Pebbles is ze er weer bovenop geklommen. Pebbles krijgt nog steeds rauwe voedingen (bewerkt voedsel verdraagt ze niet), maar ze mag geen wild soorten (de botten van wild zijn harder en dus is het calcium gehalte in die voedingen veelal hoger), geen kalkoen waar nekken als calcium bron worden gebruikt en geen makreel (de graten van een makreel zorgen ook voor een hoog calcium percentage). Ze krijgt voedingen die niet al te hoog in calcium zitten en als ze een paar dagen complete voedingen heeft gehad dan wissel ik de menu's af met vuile pens, spiervlees of eens een dagje schapenhart. Echt alles zet ik in het werk om te voorkomen zodat ze niet verstopt kan raken. Pebbles heeft last van een hartruis en ze heeft een tumor vlak naast haar anus ontwikkeld. Ze mag niet meer onder narcose gebracht worden en de tumor zit op een dusdanige rot plek dat die na een eventuele verwijdering ook naderhand nog voor narigheid kan zorgen. Lange wandelingen zitten er niet meer in voor Pebbles, maar ze heeft nog steeds heel veel plezier in het leven. Ze kan eindeloos met speelgoed in de weer zijn. Ze is niet weg te slaan bij onze dochter en op goede dagen loopt ze nog een klein rondje mee buiten. Pebbles heeft lange tijd CBD olie gehad waar ze goed op reageerde, maar omdat ze de laatste tijd wel een hele zwakke achterhand vertoonde en ik de doseringen flink moest ophogen ben ik sinds een kleine maand Chinese kruiden in gaan zetten en met succes. Vanaf dag één van gebruik zakt ze niet door haar achterhand. Ze loopt dagelijks heel rustig een blokje om ons huis. We nemen daar lekker de tijd voor, zodat ze niet al te ver hoeft te lopen, maar wel dat ze lekker op gras kan lopen, aan polletjes kan snuiven, door zand heen mag banjeren. Gewoon lekker genieten. Sinds enkele dagen wil ze weer papiertjes die ze onderweg op straat vindt meenemen. Dit zijn gedragingen die ze zeker al twee jaar (sinds de progressies van de hernia) niet meer heeft laten zien. Pebbles geniet en wij van haar! Volgens mijn huidige dierenarts is het onmogelijk dat zij en Aiyana gezien hun aandoeningen nog rondlopen. Pebbles heeft ondanks haar verlamming in al die jaren nog nooit een blaasontsteking ontwikkeld (de blaas legen we negen jaar lang zelf bij haar) en natuurlijk zijn we er heel blij mee dat de dames het zo goed vol weten te houden, al moeten we natuurlijk wel de grens van 'hoe ver ga je' in de gaten houden. En toch... als Pebbles haar tijd daar is dan mogen we onze handen echt dichtknijpen. Ooit adviseerde een andere dierenarts tijdens haar verlamming om over te gaan tot inslapen, hetgeen ik geweigerd heb. Pebbles was na een daaropvolgende intensieve behandeling pijnvrij en geen van mijn honden heeft zoveel lol in het leven gehad als zij. Ik heb nog geen dag spijt gehad van het feit dat ik destijds geweigerd heb om tegen het advies van inslapen in te gaan. Eranthe is met haar elf jaren de jongste van onze teckels. Ze heeft onlangs een ontsteking aan haar lymfe gehad waarvoor ze behandeld is, maar omdat ik haar na behandeling nog steeds erg timide vond heb ik haar verder laten onderzoeken. De komende week zullen haar kiezen worden schoongemaakt. Het tandvlees is ontstoken en dat zou de reden kunnen zijn voor de problemen van de lymfe. We hebben echter de enorme pech dat ze hoogstwaarschijnlijk een reactie geeft op de antibiotica. Ze kucht verschrikkelijk. Na veel overleg met Monique (dierenarts) is besloten om te stoppen met de antibiotica en jawel, na het overslaan van twee doseringen verdwijnt de hoest. Omdat Eranthe een hartruis heeft is na dit voorval de ingreep uitgesteld en zal ze een echo krijgen om te kijken hoe de conditie van haar hart is en of ze nog onder narcose gebracht mag worden. Voor nu krijgt ze tijdelijk pijnstilling en er wordt gekeken of er geen problemen met haar luchtwegen zijn. Haar eetlust is ondanks alles goed. Haar conditie nu even minder, maar normaal gesproken is ze altijd te porren voor een fijne wandeling. 🎼Ik zou je het liefste in een doosje willen doen... 🎶
(Eranthe) En commerciële voederfabrikanten en anti rauw dierenartsen maar druk in de weer zijn om ons te vertellen hoe gevaarlijk rauwe voeding wel niet is. Tja... Vandaag blazen we voor Pebbles 13 kaarsjes uit!
Dit lieve teckel kind is op haar 4e volledig opgegeven door de dierenarts. Met een totaal verlamde achterhand als gevolg van een hernia ben ik (zo eigenwijs als ik ben) uitsluitend reguliere pijnstilling gaan halen en weigerde ik het advies van inslapen. Daarna volgde een intensieve periode van alternatieve therapie. Pebbles is nog jarenlang volledig pijnvrij geweest en liep dagelijks nog zo'n 1,2 km. Sinds twee jaar kent haar hernia progressies. Hierin krijgt ze ondersteuning met supplementen. Alsof ze niet nog meer pech kan hebben heeft zich een tumor ontwikkelt aan haar achterwerkje die niet meer weggehaald kan worden, maar ondanks alle ellende is er geen hond die zoveel uit het leven weet te halen als zij. Altijd vrolijk, altijd met speelgoed in de weer. Inmiddels zijn we 9 jaar verder met mijn meisje. Ze krijgt geen taart, maar een overheerlijke rauwe biefstuk waarvan ik nu al weet dat ze die binnen een nanoseconde naar binnen slokt. Maar het is haar zo gegund. Gefeliciteerd popje. Vanmorgen heb ik al luidkeels voor je gezongen. Of de buren daar nou zo blij mee waren weet ik niet, maar ik hou van je en de hele wereld mag dat weten. <3 Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik nauwelijks gebruik maak van benches. Mijn man en ik wisselen onze werktijden zoveel mogelijk af, dochter werkt parttime, zodat onze honden nooit heel lang alleen zitten. Overdag als er eens niemand is dan zit Eranthe uit voorzorg in een ren waarin haar mand staat met wat uitloop. De rest van de honden lopen los. Van Eranthe weet ik dat als Alvará een epileptische toeval zou krijgen. zij haar een correctie aan haar hals zou geven. Om narigheid te voorkomen heb ik dus voor deze oplossing gekozen. Ze heeft toegang tot water en eigenlijk vindt ze het geen enkel probleem als ze er even moet vertoeven (let wel; ze zitten hier nooit dagenlang alleen). Alvará in de ren zetten is eigenlijk geen optie omdat zij moord en brand gilt op het moment dat ze niet los mag lopen. Jubilee destijds had ook zo de pest aan een bench. We hebben de bench destijds opgeruimd, zodat zij zich lekker veilig kon voelen zonder stress. Onderstaand artikel laat zien waarom je beter geen bench in kunt zetten en er is inderdaad wat van te zeggen. Many people think that crating a puppy is normal, and not crating them is strange, because so much literature on dog training refers to crate training as if it's the only way to toilet train a puppy and prevent it from destroying the house. I am personally very much against crates, with the exception of if a dog has an injury or needs to be prepared for travelling somewhere. Think about it - how absurd is it that it's considered normal to confine an animal to such a small cage for such prolonged periods of time, with this space often being just a little larger than their body size? Would it be acceptable to keep a cat like that? How might you feel if you saw a zoo animal kept in such a small cage? In comparison, the majority of hamsters and other rodents live it up in multi-story penthouses. In fact, the only other animals that often suffer this same fate are many horses, guinea pigs and rabbits! Here is my run down of why I personally think we should not be crating our dogs from the get go:
More than once I've seen two or three dogs crammed into a crate designed for one small dog. I've seen dogs unable to turn around, dogs being left without access to water (another basic need) for hours on end, and dogs shut away for 8-10 hours a day with no bed or mat - just the plastic crate floor to lie on (because they soil their bed or rip it up). This is what the crate training concept has got people thinking is acceptable, and it's not acceptable at all. If you really think about it, it's immensely unfair and no wonder so many dogs develop anxieties, frustrations and fears when that is the daily life they lead. As with all things, it often depends on the dog. Some dogs genuinely do like their crate and want to go in it. That's fine, keep the crate - but why shut the door? I feel that we should be more trusting of our dogs and not worry that they're going to wreck our houses with toilet accidents or chewing. We do so well at treating them as part of the family in every other way, so let's make that truly the case and ditch the cages! Roz Pooley is a dog trainer and behaviour counsellor, and the owner of The Mutty Professor in Bristol. www.themuttyprofessor.co.uk Source: www.pdte.eu
|
Hier blaffen wij
Wij zijn een uit Roemenië afkomstige schoonheid en een temperamentvolle Spaanse Categoriën
All
|