Je denkt misschien dat teckel Salidou jullie niet in de gaten houdt als je een crêpe of wentelteefje eet bij Juffrouw Jacoba, maar niets is minder waar. Uit betrouwbare bron hebben we namelijk vernomen dat hij het afgelopen jaar alles in de smiezen had. “Ik sta natuurlijk niet zo hoog op mijn pootjes, dus ik moet op andere manieren aandacht trekken. Gelukkig kan ik heel goed blaffen, vind ik zelf dan. Maar als er iets lekkers uit de keuken komt, doe ik mijn best om me héél stil te houden en stiekem richting de gasten te kruipen. Ik mag namelijk niet bedelen van Manon en Barbara, zo oneerlijk is dat. Al die gasten zie ik dag in dag uit lekkere dingen naar binnen werken, en ik krijg brokken. Brokken! Nee hoor, ik wil ook wel eens een crêpe of een beetje slagroom. Dus loop ik pootje voor pootje richting de gasten en zet mijn liefste snoetje in, dat kan menigeen niet weerstaan.” Knuffelen“Nadat ik stukjes huisgemaakte crêpes, galettes, wentelteefjes en croques heb opgegeten, is het tijd om uit te buiken. Als het zonnetje schijnt scharrel ik wat door de tuin, tot ik een lekker plekje vind om in slaap te vallen. Maar wat ik pas echt leuk vind, is stiekem op schoot kruipen bij al die lieve gasten van Juffrouw Jacoba. Alleen als ze het leuk vinden hoor, ik merk het gauw genoeg als mensen mij niet lief of me zelfs een beetje eng vinden. Alleen snap ik dat nooit zo goed, ik doe toch niemand kwaad? Afijn, gelukkig zijn er heel veel gasten die mij graag een aai over mijn bol geven, heerlijk vind ik dat.” Buitenlands blaffen “Het viel me het afgelopen jaar op dat ik niet meer iedereen kon verstaan. Van Manon en Barbara begreep ik dat er ‘toeristen’ in de zaak waren, mensen die een andere taal spreken en nog nooit in Amersfoort waren geweest. Ik ben natuurlijk apetrots dat al die mensen nu thuis vertellen dat ze een echte Amersfoortse hond hebben leren kennen en ik door hen op de foto ben gezet. Nog even en ik word beroemd! Op Koningsdag hoop ik de koning en koningin te zien, die komen namelijk ook naar Amersfoort. Dan zal ik zeker even naar ze blaffen. En wie weet… krijg ik wel een knuffel van Máxima. Ik hoor net dat de crêpes weer klaar zijn, dus ik ga ervandoor. Gelukkig nieuwjaar allemaal!” Bron: In de buurt Amersfoort
0 Comments
Julliette de Baïracly-Levi, grondlegster van holistische geneeswijzen met een enorme passie voor kruiden geneeskunde. Daarnaast was ze fokster van Afghaanse Windhonden en reisde ze heel de wereld over om haar verslagen in boekvorm uit te brengen (sinds de jaren '30 van de vorige eeuw). In 2009 overleed ze op 96 jarige leeftijd. Ze laat met haar bevindingen een onschatbare waarde aan informatie na. Voor iedereen die interesse heeft in een rauwe voeding en natuurlijke manieren van genezen. Teckel Sinatra van presentator Hans van Willigenburg is gisteren 20 jaar geworden. Sinatra werd tegenover een kijkers publiek van één miljoen mensen cadeau gedaan aan de Heer van Willigenburg vanwege de 1000e uitzending van het programma Koffietijd. Wat een prachtige leeftijd! Van harte gefeliciteerd. Ik hoop dat U nog heel erg lang in een goede gezondheid van elkaars gezelschap mag genieten.
Voor Maeve heb ik een vrij nieuwe snack besteld; de Churpi. Churpi wordt gemaakt van Yakmelk. Volgens traditionele wijze wordt deze gedroogd voor mensen. Voor honden laat men deze nog langer drogen zodat het goed hard wordt. De Churpi snacks bevatten zo weinig aan zout, dat het niet eens uit te drukken is in percentages. Het is een gluten-, graanvrije snack. Ik ben heel benieuwd wat Maeve ervan gaat vinden.
Onze teckel meiden raken op leeftijd. De afgelopen jaren hebben we van enkele lievelingen afscheid moeten nemen en keer op keer breekt mijn hart. Jarenlange trouwe vriendschap en uiteindelijk het onvermijdelijke: hun dood. Iedere keer weer als een van hen overlijdt denk ik dat ik niet meer kan stoppen met huilen, maar ik weet inmiddels dat mijn hart zo groot is dat het gemis blijft, het verdriet slijt en ik na verloop van tijd glimlachend weet terug te blikken op alle lieve en malle fratsen die mijn schatten hadden. Doordat de roedel aanzienlijk kleiner is geworden en de oudste teckels wat stiller doordat ze meer slapen, merken we dat de jongste twee, Alvará en Eranthe, in hetzelfde patroon van de oudjes vallen. Meegaan op wandelingen vinden ze heerlijk, maar eenmaal thuis gebeurd er niet veel meer. Pebbles is de enige die nog met speelgoed rondloopt, maar verder niemand. Daar hebben we onderling een ruime tijd over gesproken. Doen we er goed aan om een nieuwe hond in onze roedel op te nemen? Zijn de oudjes niet te oud voor de drukte die de nieuwkomer met zich meebrengt? We weten dat Aiyana bij de eerstvolgende aanval zal worden ingeslapen omdat ze niet meer kan genezen. Dat maakt me ontzettend verdrietig, maar ik wil niet dat een andere hond een vervanging is van haar, want dat bestaat gewoonweg niet. Vragen, vragen en nog veel meer vragen en eigenlijk waren we het er allemaal over eens dat we graag een nieuwe hond erbij willen, maar iedere keer waren er wel weer redenen om toch nog te wachten. Manlief en dochter spraken hun wensen uit voor een wat grotere hond in de roedel en gezien ons werk waar de hond mee naar toe mag kwamen we uit op een Golden Retriever. Maar waar vind je die? Tenminste, een goede betrouwbare fokker, die niet schroomt om lijnen uit te sluiten die ziek zijn. Ik moet je eerlijk bekennen dat mijn vertrouwen in stamboomhonden niet meer groot is na alle ellende die ik bij mijn teckels met stamboom meemaak. Toen iemand onlangs tegen me zei dat een hond met epilepsie een kwestie van pech hebben was, knapte er wat in mij. Epilepsie is geen kwestie van pech hebben, maar heeft te maken van het niet selectief stopzetten van fouten die in de desbetreffende lijn voorkomen. Dat heeft me doen besluiten om geen stamboom hond te nemen. Er lopen zat honden rond op deze wereld die het zo slecht getroffen hebben en een kans verdienen. Het is ons gelukt om een hond te adopteren via de stichting 'A comfort zone for animals'. Deze stichting zet zich met man en macht in om honden zonder toekomst een fantastisch thuis te bieden. Via mijn lieve vriendin Karin ben ik in contact gekomen met deze stichting. Er worden zoveel lieverds aangeboden en soms zou ik wensen dat een flinke boerderij had om er nog veel meer op te nemen. We hopen in ieder geval de wereld van één zo'n schat te veranderen en wie weet wat de toekomst nog brengt. Maar hoe kies je nou een hond? Ik vind zoveel honden leuk. Zelfs honden die voor de buitenwereld niet perfect ogend zijn omdat ze een handicap hebben trekken mijn aandacht en dan nog niet eens uit medelijden, maar omdat ik vind dat ieder dier het verdiend om een liefdevol thuis te hebben waar onvoorwaardelijk van hem of haar gehouden wordt. Uiteindelijk is mijn keuze gevallen op een zwart hondje, half hangend uit een doos, een pup nog. Gewoon stom toeval, want ze had ook ouder mogen zijn. Zwarte honden blijken het minst populair te zijn. Ik heb geen idee waarom, maar mensen lopen veelal aan zwarte dieren voorbij. Zoals gezegd; als een blok viel ik voor dit meisje die samen met broertjes en zusjes als jonge pups naar het asiel in Roemenië zijn gebracht. Tot voor kort verbleef ze in een privé opvang in Roemenië. Op mijn vraag aan Margo (van stichting 'A comfort zone for animals') wat er met haar gaat gebeuren als ze niet geadopteerd wordt, luidde het antwoord dat ze terug zou gaan naar een shelter (overheidsasiel). Een rondje Googlen om te kijken hoe honden het er in een (overheids)asiel aan toe gaat breekt mijn hart finaal in tweeën. De keuze was daarna niet moeilijk; dit meisje mag bij ons komen wonen. Toen ik groen licht kreeg van de stichting om haar te mogen adopteren was ik zo blij dat ik werkelijk de hele dag heb lopen grijnzen. Een lief, klein hondenkind van vier maanden jong. Ik heb de dagen tot ze bij ons mag komen wonen afgeteld. We gaan haar een gouden mand geven met oneindig veel tonnen aan liefde. Maeve bij de dierenarts voor een bloedtest. De test wees uit dat alles in orde was en ze groen licht heeft gekregen om af te mogen reizen naar Nederland. 1 november 2018, Maeve wordt opgehaald voor het transport naar Boekarest.
Vandaar uit begint haar reis naar Nederland waar ze in de nacht van 4 november zal aankomen. Zomaar aan de kant van de weg aan de rand van een nieuwbouw wijk kwamen we dit board tegen met natuurlijk een teckel. Die moest uiteraard even op de foto gezet worden. ;-)
Op deze gezonde manier wordt lunchen wel heel erg leuk.
Kijk voor nog meer ideeën op: www.bentolunch.net Ah, hier word je toch hebberig van? Een Teckel Tiffany's lamp.
Verkrijgbaar via: amazon.com |
Hier blaffen wij
Wij zijn een uit Roemenië afkomstige schoonheid en een temperamentvolle Spaanse Categoriën
All
|